PEYGAMBERE SESİNİZİ YÜKSELTMEYİN (AYETİ)
PEYGAMBERE SESİNİZİ YÜKSELTMEYİN (AYETİ)
Ey iman edenler! Seslerinizi, Peygamber'in sesinin üstüne yükseltmeyin. Birbirinize bağırdığınız gibi, Peygamber'e yüksek sesle bağırmayın, yoksa siz farkına varmadan işledikleriniz boşa gider.
(hucurat 2)
iddia: Peygamberiniz sırf kendi sözünü dinletebilmek için sırf yanında yüksek sesle konuşmasınlar diye ayet uydurmuş.
İnkarcılar olayın özünü bilmeden ayeti alıp kendi istediği gibi bir anlam katmaya çok meraklı maalesef.
Rivayete göre Hz. Peygamber (asv) ile görüşme yapmak üzere Temîmoğulları’ndan bir heyet gelmişti.
Görüşme sırasında Hz. Ebû Bekir ile Ömer de orada idiler. Kabileye başkan yapılacak kişi üzerinde bu ikisi ihtilafa düşüp Hz. Peygamber (asv)'in yanında biraz da ağız dalaşı yaptılar.
Bu âyet inince çok pişman oldular, üzüldüler. Artık onun yanında o kadar alçak sesle konuşuyorlardı ki, çoğu kere Peygamberimiz (asv) "İşitemedim, tekrarlar mısın!" diyordu. (Kurtubî, Ahkam, ilgili ayetin tefsiri)
Gördüğünüz gibi hadise göre ayet tartışmalı bir konu üzerine inmiş. Bu konuda en güzel çözümü sunacak olan peygamberin konuşmasına tartışmanın hararetinden dolayı istenmeden engel olunmuş.
Bildiğimiz gibi hz.Muhammed Allah'ın resulüdür ve onun söyleyeceği söz ve vereceği karar tabiki hakka en uygun olanıdır.
Eğer sözünü kesersek belki de bilmeden Kur'an'ın sözünü kesmiş oluruz. Çünkü o yürüyen Kur'an'dır. Necm 3 ayetinin dediği gibi "O arzusuna göre de konuşmaz".
Bu yüzden peygambere ters düşersek Kur'an'a ve Allah'a ters düşmüş oluruz. Ayetin asıl dikkat çektiği mesele bu! Hem şöyle düşünün peygamberi dinlemezsek ne anlamı kalır getirdiği mesajın?
Aynı söz dinleme Kur'an için de geçerlidir. Kur'an okunurken sessiz olmamız gerektiği söylenir.
Kur’an okunduğu zaman ona kulak verip dinleyin ve susun ki size merhamet edilsin.(araf 204)
Bir Müslüman Kur'an'ın sözü üstüne söz söylemez. Kısaca hem peygambere hem Kur'an'a saygılı olmamız lazım.
Ayrıca; Peygamber bu ayeti uydurdu diyen inkarcı arkadaş, peygamberin amacı dediğin gibi olsa haşa zaten ayet uydurmasına gerek yok ki.
Peygamber istese orda "sesinizi benim yanımda yükseltmeyin" diyebilirdi bu sözle oradaki kişiler hata yaptığını anlar peygamberi dinlerdi.
"Anam babam sana feda olsun" diyen sahabeler, peygamberin uyarmasına karşı çıkmazdı herhalde.
Hatta ilk zamanlarda daha yeni Müslüman olmuş bazı bedevî Araplar tarafından ayet ve hadis “birbirine karıştırılır” korkusuyla kendi sözlerinin yazılmasını yasaklamıştır.
İnsanlar Kur’an’ın üslubuna aşina olduktan sonra hadislerin yazılmasıyla ilgili yasağı kaldırmıştır. Burdan da peygamberin ayetlere ne kadar dikkat ettiğini anlayabiliriz.
Ayrıca; Hucurât sûresi genel olarak mü'minler arasında ve Hz. Peygamber'e karşı davranış kurallarını, âdâb ilkelerini belirtmektedir.
Ey iman edenler! Allah'ın ve Peygamberinin önüne geçmeyin. Allah'a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz, Allah hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.(hucurat 1)
Aslında aynı surenin 7. ayeti "sesinizi yükseltmeyin" iddiasına cevap şeklinde;
Bilin ki, aranızda Allah'ın elçisi bulunmaktadır. Eğer o, birçok işlerde size uysaydı, sıkıntıya düşerdiniz. Fakat Allah, size imanı sevdirmiş ve onu gönüllerinize güzel göstermiş; inkârı, fasıklığı ve (İslam'ın emirlerine) karşı çıkmayı da çirkin göstermiştir. İşte bunlar doğru yolda olanların ta kendileridir.(hucurat 7)
Peki bu ayetin evrensel yönü nedir? Peygamber zamanında yapılmış bir tartışma üzerine inen ayetin bizimle ne alakası var?
Ayetin indiği olay değil verdiği mesaj evrensel olmalı. Ki mesela Kur'an çokça eski peygamberlerin hayatlarına değinir.Peki Kur'an'ın amacı tarih bilgisi vermek mi?
Tabiki Hayır, amacı o olaylardan ders çıkartmamız. Bugün hz.Muhammed(sav) karşımızda canlı kanlı olmasa da biz bu ayetlerden ona olan tavrımızın nasıl olması gerektiğini öğrenebiliriz.
Mesela bugün bile bir tartışmada eğer o konuda ayet veya peygamberimizin hadisi varsa ona öncelik vermeliyiz.
Yani sesimizi Kur'an ve peygamberin sesi üzerine yükseltmemeliyiz.
Ey iman edenler! Seslerinizi, Peygamber'in sesinin üstüne yükseltmeyin. Birbirinize bağırdığınız gibi, Peygamber'e yüksek sesle bağırmayın, yoksa siz farkına varmadan işledikleriniz boşa gider.
(hucurat 2)
iddia: Peygamberiniz sırf kendi sözünü dinletebilmek için sırf yanında yüksek sesle konuşmasınlar diye ayet uydurmuş.
İnkarcılar olayın özünü bilmeden ayeti alıp kendi istediği gibi bir anlam katmaya çok meraklı maalesef.
Rivayete göre Hz. Peygamber (asv) ile görüşme yapmak üzere Temîmoğulları’ndan bir heyet gelmişti.
Görüşme sırasında Hz. Ebû Bekir ile Ömer de orada idiler. Kabileye başkan yapılacak kişi üzerinde bu ikisi ihtilafa düşüp Hz. Peygamber (asv)'in yanında biraz da ağız dalaşı yaptılar.
Bu âyet inince çok pişman oldular, üzüldüler. Artık onun yanında o kadar alçak sesle konuşuyorlardı ki, çoğu kere Peygamberimiz (asv) "İşitemedim, tekrarlar mısın!" diyordu. (Kurtubî, Ahkam, ilgili ayetin tefsiri)
Gördüğünüz gibi hadise göre ayet tartışmalı bir konu üzerine inmiş. Bu konuda en güzel çözümü sunacak olan peygamberin konuşmasına tartışmanın hararetinden dolayı istenmeden engel olunmuş.
Bildiğimiz gibi hz.Muhammed Allah'ın resulüdür ve onun söyleyeceği söz ve vereceği karar tabiki hakka en uygun olanıdır.
Eğer sözünü kesersek belki de bilmeden Kur'an'ın sözünü kesmiş oluruz. Çünkü o yürüyen Kur'an'dır. Necm 3 ayetinin dediği gibi "O arzusuna göre de konuşmaz".
Bu yüzden peygambere ters düşersek Kur'an'a ve Allah'a ters düşmüş oluruz. Ayetin asıl dikkat çektiği mesele bu! Hem şöyle düşünün peygamberi dinlemezsek ne anlamı kalır getirdiği mesajın?
Aynı söz dinleme Kur'an için de geçerlidir. Kur'an okunurken sessiz olmamız gerektiği söylenir.
Kur’an okunduğu zaman ona kulak verip dinleyin ve susun ki size merhamet edilsin.(araf 204)
Bir Müslüman Kur'an'ın sözü üstüne söz söylemez. Kısaca hem peygambere hem Kur'an'a saygılı olmamız lazım.
Ayrıca; Peygamber bu ayeti uydurdu diyen inkarcı arkadaş, peygamberin amacı dediğin gibi olsa haşa zaten ayet uydurmasına gerek yok ki.
Peygamber istese orda "sesinizi benim yanımda yükseltmeyin" diyebilirdi bu sözle oradaki kişiler hata yaptığını anlar peygamberi dinlerdi.
"Anam babam sana feda olsun" diyen sahabeler, peygamberin uyarmasına karşı çıkmazdı herhalde.
Hatta ilk zamanlarda daha yeni Müslüman olmuş bazı bedevî Araplar tarafından ayet ve hadis “birbirine karıştırılır” korkusuyla kendi sözlerinin yazılmasını yasaklamıştır.
İnsanlar Kur’an’ın üslubuna aşina olduktan sonra hadislerin yazılmasıyla ilgili yasağı kaldırmıştır. Burdan da peygamberin ayetlere ne kadar dikkat ettiğini anlayabiliriz.
Ayrıca; Hucurât sûresi genel olarak mü'minler arasında ve Hz. Peygamber'e karşı davranış kurallarını, âdâb ilkelerini belirtmektedir.
Ey iman edenler! Allah'ın ve Peygamberinin önüne geçmeyin. Allah'a karşı gelmekten sakının. Şüphesiz, Allah hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.(hucurat 1)
Aslında aynı surenin 7. ayeti "sesinizi yükseltmeyin" iddiasına cevap şeklinde;
Bilin ki, aranızda Allah'ın elçisi bulunmaktadır. Eğer o, birçok işlerde size uysaydı, sıkıntıya düşerdiniz. Fakat Allah, size imanı sevdirmiş ve onu gönüllerinize güzel göstermiş; inkârı, fasıklığı ve (İslam'ın emirlerine) karşı çıkmayı da çirkin göstermiştir. İşte bunlar doğru yolda olanların ta kendileridir.(hucurat 7)
Peki bu ayetin evrensel yönü nedir? Peygamber zamanında yapılmış bir tartışma üzerine inen ayetin bizimle ne alakası var?
Ayetin indiği olay değil verdiği mesaj evrensel olmalı. Ki mesela Kur'an çokça eski peygamberlerin hayatlarına değinir.Peki Kur'an'ın amacı tarih bilgisi vermek mi?
Tabiki Hayır, amacı o olaylardan ders çıkartmamız. Bugün hz.Muhammed(sav) karşımızda canlı kanlı olmasa da biz bu ayetlerden ona olan tavrımızın nasıl olması gerektiğini öğrenebiliriz.
Mesela bugün bile bir tartışmada eğer o konuda ayet veya peygamberimizin hadisi varsa ona öncelik vermeliyiz.
Yani sesimizi Kur'an ve peygamberin sesi üzerine yükseltmemeliyiz.
Yorumlar
Yorum Gönder